គេស្គាល់ថា តេង សៀវពីងថាជាបុរសដែលមានមាឌតឿទាប តែមិនអាចផ្ដួលរំលំបាន នៅក្នុងប្រទេសចិនលោកត្រូវបានប្រសិទ្ធនាម ថាជា អគ្គស្ថាបត្យករ នៃដំណើរការកែទម្រង់ បើកទ្វាទំនើបកម្ម។ ម៉ៅ សេទុង ធ្លាប់បានចាត់ទុកលោកជា ឧត្តមប្រឹក្សា ដូចតួអង្គ ខុង ម៉េង នៅក្នុងរឿងសាមកុកដែរ។
តេង សៀវពីង ជាមនុស្សដែលប្រកបដោយសុទិដ្ធិនិយម អង់អាចក្លាហានឆ្លាតវៃ នឹងហ៊ានទទួលស្គាល់ការពិត។ ក្នុងចលនាមហាលោតផ្លោះ នាឆ្នាំ 1958 ដល់ 1961 ដែលបានបំផុសឲ្យមានការបង្កើតសមាគមប្រជាជន និងជំរុញឧស្សាហកម្មជនបទនោះ។ ក្នុងឋានៈជាអគ្គលេខាបក្ស លោកជាថ្នាក់ដឹកនាំតែម្នាក់គត់ដែលមើលឃើញនូវកំហុសឆ្គងនឹងចេញមុខទទួលខុសត្រូវ។
តេង សៀវពីង មានទស្សនៈដ៏ល្បីមួយថា ឆ្មារស ឬឆ្មាខ្មៅ មិនសំខាន់ទេ ឲ្យតែវាចាប់កណ្ដុលបាន។ ក្រៅពីនេះនៅមានប្រសាសន៍ជាច្រើនទៀតដូចជា ភាពមានបានជាកិត្តិយស ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សមួយចំនួនក្លាយទៅជាអ្នកមានជាមុនសិន ឬភាពក្រីក្រមិនមែនជាសង្គមនិយមទេ។ តេង សៀវពីង ប្រកាន់យកគោលការណ៍មួយដែលចាកឆ្ងាយពីគោលនយោបាយរបស់បក្សគឺ សេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ។ លោកបានថ្លែងថា កុំគិតថាសេដ្ឋកិច្ចផែនការជាសង្គមនិយម ហើយសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារជាមូលធននិយម។ ផែនការឬទីផ្សារប្រកាន់តែជាវិធានការប៉ុណ្ណោះ។ សេដ្ឋកិច្ចផែនការឬសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារមិនសំខាន់ទេឲ្យតែមានការអភិវឌ្ឍ។
តេង សៀវពីង បានបើកទ្វារប្រទេសចិនទៅកាន់ពិភពលោក និងជាអ្នកដឹកនាំតែម្នាក់គត់ដែលប្រកាន់យកគោលការណ៍នេះ ធ្វើជាកូនសើចឈានទៅរកជោគជ័យ លោកបានប្រកាសថាភាពឯកកោធ្វើឱ្យរាំងស្ទះដល់ដំណើរការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិ។ យើងត្រូវតែបើកទ្វារចំហ ប្រកាសនេះមិនធ្វើឲ្យយើងបង់ខាតអ្វីទេ។
តេង សៀវពីង ជាអ្នកម៉ាក្សនិយមអស្ចារ្យ អ្នកបដិវត្តន៍ពាណិជ្ជកម្មដល់ពូកែ ជាបុរសរដ្ឋ អ្នកយុទ្ធសាស្ត្រយោធា និងជាអ្នកការទូត ជាមគ្គទេសក៍ដ៏អស្ចារ្យម្នាក់នៃបក្សកុម្មុយនីស្តចិន វីរៈកងទ័ពរំដោះប្រជាជនចិន និងសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ជាស្ថាបត្យកម្មដ៏ចំណាននៃសង្គមនិយមចិនក្នុងការបើកទ្វារជើងមេឃចិន និងទំនើបកម្ម ស្ថាបនិកទ្រឹស្តីដែលមិនកាន់អំណាចកំពូលរបស់រដ្ឋ។ (ដោយលោកគ្រូ អួន សារ៉ាត់)