មានបុរសពិការភ្នែកម្នាក់ត្រូវបានគេបដិសេធមិនអនុញ្ញាតឲ្យចូលបម្រើការងារនោះទេ។ដោយភាពអស់សង្ឃឹមក្នុងឆាកជីវិតនិងគ្មានប្រាក់មួយសេនក្នុងខ្លួនគាត់ក៏សំរេចចិត្តសុំទាន គាត់សរសេរស្លាកមួយដាក់ពីមុខខ្លួនថាខ្ញុំមើលមិនឃើញនោះទេសូមជួយខ្ញុំផងដោយមានចានទទួលប្រាក់នៅចំខាងមុខប៉ុន្តែមិនសូវមានបណ្ដាជនចាប់អារម្មណ៍ហ្នឹងគាត់នៅទេ។ គាត់បានកត់សម្គាល់ពីសំឡេងដាក់មួយចានរបស់គាត់ប៉ុន្តែវាមានបរិមាណតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។
ថ្ងៃមួយមាននារីម្នាក់ដាក់ទានឱ្យគាត់។ គាត់ក៏ស្ទាបស្បែកជើងកែងរបស់នាងរួចបានកត់សម្គាល់ថានាងបានផ្លាស់ប្ដូរពាក្យពេចន៍នៅលើស្លាករបស់គាត់។ គាត់មិនបានសួរនាងច្រើននាងសរសេរយ៉ាងណានោះទេ។ ក្នុងថ្ងៃដដែលគាត់បានទទួលការដាក់ច្រើនលើសពីសព្វមួយដងដោយមានសំឡេងមិនឮកាន់តែខ្លាំងនិងញឹកជាងមុន ក្រោយមកគាត់ក៏សួរនារីម្នាក់នោះដោយចង់ដឹងពីពាក្យពេចន៍ដែលនាងបានសរសេរលើកនោះនាងក៏បកស្រាយថា តាមពិតទៅនាងគ្រាន់តែសរសេរអ្វីដែលខុសពីអ្នកសុំទាននោះសរសេរតែប៉ុណ្ណោះស្លាកនោះសរសេរថាថ្ងៃនេះជាថ្ងៃល្អប៉ុន្តែខ្ញុំមើលមិនឃើញ។ (ដោយលោកគ្រូ អួន សារ៉ាត់)